Lovis Corinth is naast Max Liebermann en Max Slevogt van belang geweest voor de ontwikkelingen van de Duitse moderne kunst. Corinth was met betrekking tot zijn stijl het meest drastisch van de drie. Zijn stijl ontwikkelde zich van het Duitse impressionisme naar het expressionisme. Na zijn studiejaren aan de kunstacademie van Königsberg en de kunstacademie van München, maakte hij in 1884 een reis naar Antwerpen om het werk van de Vlaamse barokschilder Peter Paul Rubens te bestuderen. In hetzelfde jaar verhuisde hij naar Parijs. Daar studeerde hij tot 1886 aan de Académie Julian in Parijs, als leerling van onder andere William-Adolphe Bouguereau. Het werk van de realist Gustave Courbet maakte diepe indruk op de Duitse kunstenaar. Na zijn verblijf in Parijs vertrok hij naar Berlijn, waar hij tot 1891 verbleef. Toen hij daarna naar München vertrok, had hij succes met landschappen, portretten en religieuze schilderijen.

Terug in Berlijn, in 1901, sloot hij zich aan bij de Berliner Secession en liet hij zich inspireren door Liebermann en Slevogt. Liebermann had de Berliner Secession in 1898 opgericht, een vooruitstrevend genootschap dat tentoonstellingen organiseerde en een voorkeur had voor het Duitse impressionisme. In hetzelfde jaar richtte Corinth, samen met Walter Leistikov, een kunstschilderschool voor vrouwen op. Tien jaar later nam hij het voorzitterschap van de Berliner Secession op zich. Meest voorkomende thema’s in het werk van Corinth zijn seksualiteit, liefde en dood, de thema’s welke ook het oeuvre van zijn tijdgenoot Edvard Much bepaalden. Corinth haalde de inspiratie daarvoor uit klassieke onderwerpen van de Griekse mythologie en de Christelijke religie, terwijl Munch de inspiratie vooral haalde uit zijn persoonlijke ervaring.

Aanvankelijk liet Corinth zich tevens inspireren door oude Hollandse meesters als Frans Hals en Rembrandt. Kenmerken voor zijn stijl zijn de overdreven gebaren en grimassen van de afgebeelde figuren. Vaak gebruikte hij vrienden en familie als model voor zijn schilderijen. Hoewel hij in de beginfase van zijn carrière nog kritiek had op het expressionisme, dat zich zou hebben laten beïnvloeden door zogenaamde primitieve kunst en het fauvisme uit Frankrijk, ging hij op latere leeftijd steeds meer expressionistisch te werk.

Deze lithografie uit 1913 toont een vrouwelijk naakt die zichzelf beschermt tegen de zon. Het is de derde druk uit een serie van vijfentwintig. Dit werk bevind zich ook in de National Gallery of Art in Washington D.C.