“Study for the statue ‘Diego au chandail'” (1953)
Beschrijving:
Deze studie van Alberto Giacometti is gebruikt voor het beeld ‘Diego au chandail’ (Diego in een sweater) en is vermoedelijk uit hetzelfde jaar als dat het beeld tot stand kwam, namelijk 1953.
Deze schets van een mannenhoofd, uitgevoerd in de klassieke broeierige stijl van de kunstenaar, stelt Diego Giacometti voor. Alberto wijdde zich minutieus aan de “transliteratie van verschijningen” en ernaar streefde de absolute integriteit van zijn onderdanen te vinden om een onbekende waarheid te onthullen.
Terwijl andere kunstenaars betrokken waren bij het gebruik van emotie en intuïtie, worstelde Alberto met het weergeven van de grenzeloze manifestatie van de werkelijkheid. De meest voorkomende voorwerpen: een stoel, een tafel, een appel, een gewoon gezicht, deze voorwerpen gaven Alberto de meeste opwinding, want ze vertegenwoordigden een oneindige bron van verrassing en verbijstering.
Alberto tekende vaak het gezicht van zijn broer, Diego, waarvan hij zei dat hij hetzelfde ding gedurende duizend jaar keer op keer had kunnen tekenen en zijn middelen nog lang niet had uitgeput. Terwijl de onderwerpen van Alberto’s tekeningen vaak repetitief zijn, de vertrouwde objecten van zijn huis en buurt; de tekeningen zelf zijn dat niet. De objecten van zijn alledaagse leven maakten deel uit van “het wonderbaarlijke schouwspel van de werkelijkheid”, maar wat hem het meest ontroerde was het fenomeen van de menselijke aanwezigheid. Deze tekening verbeeld de worsteling van Alberto met de werkelijkheid en onthullen een soort zwaarte, en zo zien we door deze worsteling zijn sombere stijl. Alberto zei ooit: “Kunst interesseert me heel erg, maar de waarheid interesseert me oneindig veel meer.”
Kunstenaar: Alberto Giacometti (1901-1966)
Jaar: 1953
Formaat: 33 x 33 cm
Categorie: Existensialisme
Jaar: 1953
Formaat: 33 x 33 cm
Categorie: Existensialisme
Wanneer u interesse heeft in dit werk, kunt u contact opnemen met Sjoerd Schepman via sjoerd@persch-art.nl.
Alberto Giacometti (1901-1966)
Alberto Giacometti werd geboren op 10 oktober 1901 in Borgonovo, Zwitserland, en groeide op in de nabijgelegen stad Stampa. Zijn vader, Giovanni, was een post-impressionistische schilder. Van 1919 tot 1920 studeerde hij schilderkunst aan de Ecole des Beaux-Arts en beeldhouwen en tekenen aan de Ecole des Arts et Métiers in Genève. In 1920 reisde hij naar Italië, waar hij onder de indruk was van de werken van Alexander Archipenko en Paul Cézanne op de Biënnale van Venetië. Hij werd ook diep geraakt door Afrikaanse en Egyptische kunst en door de meesterwerken van Giotto en Tintoretto. In 1922 vestigde Giacometti zich in Parijs, bracht regelmatig een bezoek aan Stampa en woonde af en toe de beeldhouwlessen van Antoine Bourdelle bij.
In 1927 verhuisde de kunstenaar naar een studio met zijn broer Diego, zijn levenslange metgezel en assistent, en exposeerde hij zijn sculptuur voor het eerst op de Salon des Tuileries, Parijs. Zijn eerste show in Zwitserland, gedeeld met zijn vader, werd gehouden in de Galerie Aktuaryus, Zürich, in 1927. Het jaar daarop ontmoette Giacometti André Masson, en in 1930 was hij een deelnemer in de surrealistische kring tot 1934. Zijn eerste solotentoonstelling vond plaats in 1932 in de Galerie Pierre Colle, Parijs. In 1934 opende zijn eerste Amerikaanse solotentoonstelling in de Julien Levy Gallery, New York. Begin jaren veertig raakte hij bevriend met Simone de Beauvoir, Pablo Picasso en Jean-Paul Sartre. Vanaf 1942 woonde Giacometti in Genève, waar hij banden had met de uitgever Albert Skira.
In 1946 keerde hij terug naar Parijs. In 1948 kreeg hij een solotentoonstelling in de Pierre Matisse Gallery, New York. De vriendschap van de kunstenaar met Samuel Beckett begon rond 1951. In 1955 werd hij geëerd met retrospectieven in de Arts Council Gallery, Londen, en het Solomon R. Guggenheim Museum, New York. Hij ontving de Sculpture Prize op de Carnegie International in Pittsburgh in 1961 en de Grand Prize for Sculpture op de Biënnale van Venetië in 1962, waar hij zijn eigen tentoonstellingsruimte kreeg. In 1965 werden Giacometti-tentoonstellingen georganiseerd door de Tate Gallery, Londen, het Museum of Modern Art, New York, het Louisiana Museum, Humlebaek, Denemarken, en het Stedelijk Museum, Amsterdam. Datzelfde jaar ontving hij van de Franse regering de Grand Prix National des Arts. Giacometti stierf op 11 januari 1966 in Chur.
