Jacob Maris

De Nederlandse kunstschilder Jacob Maris is één van grondleggers van de Haagse School. Hij is de oudste van de drie broers Maris, die alle drie kunstschilder waren. In 1860 maakte hij evenals zijn broer Matthijs Maris een reis langs de rivier de Rijn. Beïnvloed door deze reis schilderde hij in een steeds lichter en zachter palet.

Maris volgde zijn opleiding aan de Haagse Academie. In de periode 1854 tot 1857 verbleef hij in Antwerpen, waar hij aan de kunstacademie studeerde en een atelier deelde met zijn broer Matthijs. Zij deelden hun huis met de bevriende kunstenaar Lourens Alma Tadema. Toen ze weer in Den Haag waren, verdienden ze geld met het maken van kopieën van acht Oranjeportretten voor prinses Marianne. Met dit geld maakten ze een reis, eerst naar Oosterbeek en daarna door Duitsland, Zwitserland en Frankrijk, om vervolgens weer terug te keren in Den Haag.

Opnieuw deelde Jacob Maris hier zijn atelier met zijn broer Matthijs, en vanaf 1853 ook met zijn jongste broer Willem, die door de oudere broers ook tot kunstschilder werd opgeleid. Jacob Maris trok in het volgende jaar naar de culturele hoofdstad Parijs, waar hij in de leer ging bij de Franse kunstschilder Ernest Hébert. In deze periode schilderde hij ‘Italiennes’, genrestukken met vaak Italiaanse meisjes in de hoofdrol. Met deze werken kon hij zich financieel bedruipen. Maar in de laatste periode van zijn verblijf in Parijs verschoof zijn onderwerpkeuze naar de sfeervolle landschappen, die kenmerkend zijn voor de Haagse School. In 1871 keerde hij terug naar Den Haag, waar hij het schilderen van landschappen en figuren voortzette. Hij specialiseerde zich in de aquarel. Grauwe, dreigende wolkenluchten in combinatie met Hollandse stadsgezichten is het motief waar deze Haagse kunstenaar het meest befaamd mee geworden is.